سلام علیکم. دوستان عزیز ببخشید اینقدر دیر شد. از همه ی برادران و خواهرانم که در این مدت به عباد مراجعه کردند و به یک مطلب تکراری برخوردند عذر خواهی می کنم. حلالم کنید. درس و کار و زندگی و تنبلی باعث شدند. وعده هایی که درباره ی ارایه ی مطلبی درباره ی دانشگاه دادم به جای خودشون هست. انشاالله به زودی.ایام شهادت حضرت امام صادق علیه السلام فرصتی برای رجوع دوباره به آموزه های ایشان است. یاعلی.

سفیان ثوری به خدمت حضرت امام صادق علیه السلام رسید و عرض کرد: ای فرزند رسول خدا، شب را چگونه به صبح رساندی؟( حالتان چطور است؟) امام صادق علیه السلام فرمود: به خدای که اندوهناک و دلمشغول. به ایشان عرض کرد: چه چیزی شما را اندوهناک و دلمشغول ساخته؟ امام علیه السلام فرمود: ای ثوری، همانا هر که بر دلش دین پاک شده ی خداوند وارد شود او را از غیر آن بازدارد.

ای ثوری، دنیا چیست و امید می رود که چه باشد؟ آیا دنیا جز خوراکی است که می خوری یا جامه ای است که بر تن می کنی یا مرکبی است که سوارش می شوی؟ به راستی که مومنان بر دنیا تکیه نزنند و از پیشامد رستاخیز آسوده نباشند. سرای دنیا سراس رو به تباهی است و سرای آخرت اقامتگاه ابدی. اهل دنیا فراموش پیشه اند. به راستی پرهیز کاران کم خرج ترین و یاری رساننده ترین مردمان دنیایند. چون آنان را فراموش کردی آنان از تو یاد می کنند و اگر از تو یاد کنند آگاهت می سازند. در دنیا چنان سکنی گزین که گویی در منزلگاهی( برای مدت اندکی) سکنی گزیده ای و از آنجا کوچ خواهی کرد. یا همچون دارایی ای که در خواب به دست آورده ای و چون از خواب برخیزی چیزی در دستت نباشد. وچه بسیار مشتاق بر چیزی که چون به آن دست یافت بدبخت شد و چه بسیار ترک کننده ی کاری که چون به آن رسید نیک بخت شد.

                         تحف العقول، صفحه 689- ترجمه صادق حسن زاده-انتشارات آل علی( علیه السلام)