خدمت همه دوستان سلام عرض می­کنم. از تاخیر در به روز شدن پوزش می­طلبم. سخنان دیروز آقا فصلی جدید در حرکت دانشجویان و جنبش­های دانشجویی باز خواهد کرد. بر خود لازم می­دانم به زودی در این باب مطالبی را تقدیم کنم. از طرف دیگر انتخابات نزدیک است و بر ماست که از همین حالا خوب به پیرامون خود نظر انداخته و مراقب باشیم تا زمام کار کشور به دست شاه سلطان حسین ها نیفتد. این یادداشت قدری فضا را روشن می­کند.

این اظهارنظرها بی کم وکاست از قول مقامات آمریکایی و اسرائیلی نقل شده و فقط اندکی از بسیارهاست. در آن دقت کنید؛
    «سرنگونی دولت کنونی ایران بدون راه حل بین المللی و دیپلماسی مفید دشوار خواهد بود ولی اگر دولت احمدی نژاد از درآمدهای نفتی محروم و بی پول شود، این کار امکان پذیر خواهد بود». این اظهارنظر به نقل از «مارک وستون» در روزنامه آمریکایی واشنگتن پست آمده است. مدتی قبل از او، کاندولیزا رایس وزیر خارجه آمریکا نیز تاکید کرده بود که دولت احمدی نژاد با بهره گیری از درآمدهای نفتی در میان مردم محبوبیت کسب می کند و تحریم ها می تواند دست او را از درآمد نفتی کوتاه کرده و محبوبیت وی را کاهش دهد.
    «تحریم ها علیه ایران می تواند دولت این کشور را از درآمدهای کلان نفتی محروم کند. این تحریم دولت تهران را مجبور می کند یارانه بنزین را کاهش داده و بر قیمت این سوخت بیفزاید. در این حالت زندگی مردم در ایران با مشکل جدی روبرو می شود و زمینه ها برای نارضایتی از دولت احمدی نژاد فراهم خواهد شد.»
    مطلب فوق را روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت در شماره 22 مهرماه 87 خود آورده است و...
    نگاهی گذرا بر این اظهارنظرها به وضوح نشان می دهد که کوتاه کردن دست دولت اصولگرا از درآمدهای نفتی با هدف ایجاد وقفه در برنامه های عمرانی و رفاهی دولت و در نتیجه ایجاد نارضایتی در میان مردم یکی از اصلی ترین اهداف کنونی آمریکا و متحدانش برای مقابله با اصولگرایان و دولت برخاسته از آن است.
    اکنون به این اظهارنظر توجه کنید؛ «اگر نفت به عنوان یک منبع پردرآمد و بی دردسر در اختیار دولت قرار گیرد، هم مانع مردم­سالاری و هم مانعی برای توسعه جامعه است... نفت می تواند دولت را به قدرتی تبدیل کند که همه نهادهای مدنی را رقیب خود به حساب بیاورد... نفت نباید در اختیار دولت باشد و...»
    اشتباه نکنید، مطلب فوق اگرچه با اظهاراتی که در این نوشته از قول مقامات آمریکایی و اسرائیلی نقل شده کاملاشبیه است ولی این جملات، بخشی از سخنان جناب آقای سیدمحمد خاتمی رئیس جمهور سابق است که شنبه بیست و سوم آذر ماه در همایشی با عنوان «نفت، توسعه و دموکراسی» بیان شده است.

این همایش را مدعیان اصلاحات با حضور برخی از گروه های تابلودار مخالف نظام برپا کرده و «شاه »بیت آن! ضرورت کوتاه کردن دست دولت از درآمدهای نفتی بوده است! یعنی دقیقا همان که آمریکا و متحدانش با صراحت از ضرورت آن سخن گفته و می گویند.
    البته جناب خاتمی فقط بر ضرورت کوتاه کردن دست دولت از درآمدهای نفتی اصرار می ورزد و ابداً توضیح نمی دهد که اگر قرار است درآمدهای نفتی در اختیار دولت که نماینده و منتخب مردم است نباشد، باید این درآمد در اختیار چه کسی باشد؟
    نگارنده دوست دارد احتمال بدهد که آقای خاتمی متوجه همخوانی و همراهی کامل خود با دشمنان بیرونی نبوده است ولی متاسفانه شواهد و قرائنی وجود دارد که راه این احتمال خوشبینانه را سد می کند. زیرا اظهارات ایشان اولاً؛ به اندازه ای غیرکارشناسی، غیرمنطقی، در تضاد با قانون اساسی و تمامی اصول و مبانی حکومتی است که اینهمه بی اطلاعی از شخصی که 8 سال رئیس قوه اجرایی کشور بوده و تمامی درآمدهای نفتی را در اختیار داشته است، بسیار بعید به نظر می رسد! ثانیاً؛ اظهارات یکسویه ایشان مبنی بر ضرورت خروج درآمدهای نفتی از اختیار دولت بدون کمترین اشاره به کانون جایگزین برای در اختیار گرفتن درآمدهای نفتی! این تردید جدی را پیش می آورد که ایشان برای طرح نظر سخیف و غیرقانونی یاد شده عجله زیادی داشته است! چرا که در غیر این صورت می توانست، درپی طرح این دیدگاه غیرمنطقی- و با عرض پوزش خنده آور- چند کلمه ای هم درباره چگونگی عملیاتی کردن آن بر زبان آورد تا برخی تردیدهای جدی احتمال کمتری برای خطور به ذهن داشته باشد. اگرچه می دانیم هیچ راه حلی برای ارائه نداشته و ندارد. این شتابزدگی از کجا ناشی شده است؟!
    راستی! احسان نراقی یار غار خاندان منحوس پهلوی و ابراهیم یزدی مطرود حضرت امام(ره) و رابط کنونی محافل آمریکایی با برخی از گروه های داخلی در آن همایش چه می کرده اند؟! آیا پیام جدیدی آورده بودند؟ اگرنه، حضورشان به

چه منظور؟!( حسین شریعتمداری-روزنامه کیهان)