اگر در هیچ یک از یادداشت های (( عباد)) خیری نباشد در این یادداشت ونظایر آن می توان چیزی یافت. ما باید دنیا و آخرتمان را با راهنمایی های ائمه علیهم السلام ،بهترین عباد خدا، بسازیم. یکی از درد های جامعه ی ما ( مخصوصا دین داران ما) این است که از معارف اهل بیت علیهم السلام دور شده ایم و همین سبب شده که چون خر آسیاب به دور خود بگردیم. ما حکمت های عالم ترین بنده گان خدا را رها کرده و حرف های خودمان ( که حرفی نداریم!) و دیگران را چسبیده ایم. وای بر جامعه ای که چنین هادیانی داشته باشد اما چشمش به پسماند های تفکرات غرب. به همه ی دوستان التماس می کنم که سخنان اهل بیت علیهم السلام را در یاددشت هایشان قرار دهند. حتما از این یاددشت استفاده کنید. این سخنان عباد است نه (( عباد)).

بعضی از فرموده های حضرت امام موسی بن جعفر( علیه السلام) به هشام:

ای هشام اگر در دست تو گردو باشد و مردم بگویند مروارید است، تو را سودی ندهد در حالی که خودت می دانی در دست گردو داری. واگر در دست تو مروارید باشد و مردم بگویند گردو است، به حال تو زیانی نخواهد داشت در حالی که خودت می دانی در دست مروارید داری.

ای هشام! آفریدگان برای طاعت خدا آفریده شده اند و نجاتی جز در اطاعت نیست، و طاعت به علم است و علم به یادگیری و یادگیری با عقل استوار گردد و علم جز از عالم ربانی به دست نمی آید و شناخت عالم با عقل حاصل گردد.

ای هشام! اگر آنچه تو را کافی است بی نیازت کند پس اندک ترین چیز دنیا تو را کافی خواهد بود و اگر آنچه تو را کافی است بی نیازت نکند پس هیچ چیز از دنیا تو را کافی نخواهد بود.

ای هشام! امیر مومنان مکرر می فرمود: خداوند با چیزی برتر از عقل بندگی نشده است، و عقل انسان کامل نمی شود مگر آنکه در او شش خصلت باشد؛ از کفر و شر او در امان باشند، و هدایت و خیر از او انتظار رود، زیادی مالش را ببخشد، زیادی گفتارش باز داشته شده باشد، سهمش از دنیا قوت روزانه اش باشد و هرگز از علم سیر نشود، خواری همراه با خداوند برایش محبوب تر از عزت همراه با دیگران است، تواضع نزد او از اشرافی گری محبوب تر است. خوبی کم دیگران را زیاد و خوبی زیاد خود را اندک می شمارد. وهمگان را بهتر از خود و خودش را بدترین مردم بداند و این تمام کار است.

ای هشام! هر که از ریختن آبروی مردم خودداری کند خداوند از خطای او در روز رستاخیز بگذرد و هرکه غضبش بر مردم را فرو بخورد خداوند از خشم بر او در روز قیامت خودداری خواهد کرد.

ای هشام! برترین چیزی که بنده بوسیله ی آن به خدا نزدیک می شود، بعد از معرفت به خدا، نماز و نیکی به والدین و ترک حسد و عجب و به خود بالیدن است.

ای هشام! اندک گویی بزرگ حکمتی است، پس بر شما باد به سکوت، زیر شیوه ای نیکو و مایه ی کم گناهی و سبکی گناهان است و

درِ بردباری را محکم کنید که درش صبر است

و به راستی خدای عزیز و جلیل کسی را که بی سبب بسیار بخندد و بدون هدف بسیار پرسه زند دشمن می دارد

و بر حاکم واجب است که همچون چوپان باشد ؛ از رعیتش غافل نبوده و بر آنها بزرگی ننماید

 وبدانید که کلمه ای از حکمت گمشده ی مومن است ، پس بر شما باد به علم آموزی پیش از آن که برداشته شود و برداشته شدن علم همان از دست رفتن عالم از بین شماست.

ای هشام! مثل دنیا همانند آب دریاست. هر چه ( شخص تشنه) از آن بنوشد تشنگی او بیشتر گردد تا اینکه او را بکشد.

ای هشام! دنیا به شکل زنی چشم آبی بر حضرت مسیح مجسم شد، حضرت مسیح به او فرمود: چند شوهر کرده ای؟ او گفت: بسیار؟ آن حضرت پرسید: وهمه ی آنان تورا طلاق دادند؟ او گفت: نه، بلکه همگی را کشتم. حضرت مسیح علیه السلام فرمود: پس وای بر شوهران باقی مانده ات، چطور از پیشینیان از خویش عبرت نمی گیرند.

امام کاظم علیه السلام بر سر قبری حضور یافتند و فرمودند: به راستی چیزی که آخرش ین است( دنیا) سزاست که از ابتدایش مورد بی علاقه گی قرار گیرد و چیزی که ابتدایش این است( آخرت) سزاست که از آخرش ترسید.

حضرت موسی بن جعفر علیه السلام فرمودند: مبادا از خرج کردن در طاعت خدا بپرهیزی که دو برابرش را در معصیت خدا خواهی داد.

همه ی روایات از کتاب شریف ((تحف العقول)) نقل شده است.